|
بررسی رابطه اضطراب بیماری کرونا با خودکار آمدی حرفه ای و احساس گرفتاری در پرستاران
|
رضوانه منظور    ، سمیه حیاتی* ، نوید ابراهیمی مدیسه ، مجید آخوندزاده ، اعظم ساعدی کیا ، امین حسین زاده ، امیر حسین رمضانی |
| ، S.hayati@nkums.ac.ir |
|
|
چکیده: (6 مشاهده) |
سابقه و هدف: امروزه یکی از مهمترین اضطرابها در پرستاری اضطراب مربوط به کروناست که منجر به بروز اختلالات و مشکلات زیادی شده است . در این راستا تلاش برای ارتقا عوامل کاهش دهنده اضطراب این بیماری ضروری است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین بررسی رابطه اضطراب بیماری کرونا با خودکار امدی حرفه ای و احساس گرفتاری در پرستاران انجام شد.
مواد و روش ها: دراین مطالعه توصیفی – تحلیلی 140 پرستار به شیوه چند مرحله ای تصادفی انتخاب و پس از جلب همکاری و رضایت آنان، پرسشنامههای استاندارد خودکارامدی حرفه ای Pisanti، پرسشنامه احساس گرفتاری گیلبرت و النو اضطراب بیماری کرونا را تکمیل گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و ازمون نا پارا متری من ویتنی تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها: نتایج پژوهش پیش رو نشان داد اضطراب کرونا با خودکارآمدی حرفه ای ارتباط معناداری ندارد(P<0/1) ولی اضطراب و هر دوی مولفه ی روانی و جسمی آن دارای رابطه مستقیم با احساس گرفتاری و هر دو مولفه ی بیرونی و درونی آن است(P<0/03). علاوه بر این خودکار امدی حرفه ای در افراد مجرد به طور معنا داری بیشتر از افراد متاهل استp<0/03)).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از ان است که کاهش اضطراب بیماری کرونا در پرستاران، می تواند میزان احساس گرفتاری در محیط کار را کاهش دهد. لذا مدیران و اساتید پرستاری با اموزش روشهای کاهش دهنده اضطراب می توانند، نیروی کارآمد و مقاوم با خودکار امدی بالا ، در جهت بهبود کیفیت مراقبتها، پرورش دهند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: کووید-19، خودکارآمدی حرفه ای، احساس گرفتاری، پرستاران. |
|
|
متن کامل [PDF 242 kb]
(5 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/6/23 | پذیرش: 1402/8/28 | انتشار: 1402/8/28
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
